- tayqılça
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
tayqılça(lı) — sif. Bir qıçı olmayan, bir qıçı kəsik; birqıçlı. Bu ortaboylu, tayqıç, çalsaqqal kişinin qəribə tərcümeyihalı vardı. S. Vəliyev. <Adil:> Atam cəbhədən tayqılça z., qolunun biri də girdən düşmüş halda qayıtdı. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gir — is. <fars.> Güc, qüvvət, taqət. Əlinin giri yoxdur. Qolunun giri. – Tüfəngini qaparaq; Yalınayaq çaparaq; Güvənib öz girinə; Qoşdu döyüş yerinə. M. R.. Girdən düşmək (getmək) – qüvvətdən düşmək, gücdən düşmək, taqəti kəsilmək. <Adil:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
marçıldatmaq — f. Dodaqları, ağzı ilə marçıltı səsi çıxartmaq, marçamarç etmək. <Kərbəlayı Cəfər> çölməyin qapağını götürüb bir qaşıq ətin suyundan içdi və ağzını marçıldadıb, qaşqabağını turşudub üzünü tutdu Xudayar bəyə. C. M.. Tayqılça Kazım . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tayayaq(lı) — bax tayqılça(lı). Tayayaq qoca … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tayqıç(lı) — sif. Bir qıçı olmayan, bir qıçı kəsik; birqıçlı. Bu ortaboylu, tayqıç, çalsaqqal kişinin qəribə tərcümeyihalı vardı. S. Vəliyev. <Adil:> Atam cəbhədən tayqılça z., qolunun biri də girdən düşmüş halda qayıtdı. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti